Masakra. Gra, w której akcja zaczyna się o 22:30. Wiadomo co może się dziać w zamczysku o tej porze. Fabuła gry jest taka, że kuzynka głównego bohatera bierze ślub z synem zamożnego hrabiego w transylwanii. Ty przyjeżdżasz dzień później niż twoja rodzina i zastajesz koszmar. Ksiądz wypada przez okno i ostatnimi siłami mówi ci, że musisz się spieszyć, bo twoja rodzina zaraz zostanie zabita. Chodzisz po zamku i szukasz każdego po kolei, wyprowadzasz ich poza mury, gdzie są bezpieczni. Na końcu zabijasz wampira, pana tego zamku. Im mniej zdązysz do rana uwolnić osób, tym jest silniejszy, bo wypił więcej krwi. Zamek pełny jest dziwnych miejsc, gdzie pojawiają się demony, z trumien powstają zmarli, znad drzwi, kiedy wchodzisz do kolejnych komnat skaczą na ciebie upiory. Najgorsze jest to, że zawsze, kiedy zaczynasz całą grę od początku, zamek wygląda inaczej. Gra z najlepszym klimatem jakiego miałem kiedykolwiek okazję doświadczyć. Nie radzę grać w dzień. Tam jest tak ciemno, że nic nie zobaczycie na monitorze. Więkrze będzie wasze przerażenie, kiedy w ciemności nie weźmiecie ze sobą pochodni i z zaskoczenia przed waszymi twarzami pokaże się jakiś demon o wrogim spojrzeniu. Wrogie spojrzenie to za mało, żeby opisać na co krzykiem reaguje gracz. To okropna gęba, której nigy niechciałbym zobaczyć na żywca. Żeby jeszcze żywca! Ta gęba jest martwa. Kiedy taka postać uderzy cię w twarz odwraca ci ją o 90 stopni, więc walka jest przewalona. Jak przeżywacie głęboko doom3 albo FarCry to nie grajcie w to, bo poczujecie szybko wielkiego kloca z tyłu waszych majtek.
